TERIMA APA ADANYA

post cepatcepat sebab tak nak tengok gambar2 yang ada dalam entry yang lepas. perlu. sebab bila bukak blog ternampak gambar yang menyakitkan hati. habis kalau sakit hati kenapa aku post? ha, cik kiah jawab sendiri lah yerk.

(harap maklum, post ini ada sedikit unsur emo. sekian...)

memang dah lumrah. empunya nama amalina wahida memang degil + keras kepala. bukan itu sahaja, suka cakap lepas bila sesuatu perkara tu bukan seperti yang aku duga. kadangkadang menegur dengan cara yang kasar. semua benda kalau boleh ,mesti jadi macam yang aku nak.yes, i have my own ego. suruh ubah sesuatu memang dia susah nak ubah. lepastu bila terkena kat batang hidung sendiri baru lah terhegehhegeh nak ubah sikitsikit. HELL!! aku tak suka ubah sikap azali nih. kalau bukan degil + keras kepala bukan amalina wahida lah nama aku. so? how? should i change myself? TAKKKKK NAKKKKKKK!!! FAHAM?

he : sayang, u must change your attitude. with this attitude u will no where.

me: eh. saya ok jerk. boleh jerk pergi mana2. nak jadi cikgu dah pon. (nampak tak aku mula degil?)

he : saya cakap serius ni, u must change starting from now.

me : memang dah sejak azali saya macam ni. kalau nak ubah pun bukan sekarang. well, u like me because of this attitude kan?

he : mula2 memanglah sebab macam tercabar, but in certain way tak boleh.. degil, keras kepala, awak je betul, awak je yang nak menang, memarah tak tentu pasal. tak elok macam tu... ubah ye sayang..

me : ................................. (bila diam macam ni tandanya apa ye rakanrakan??)


terasa hati tau nyah!!!! sakit hati pun ada.( dasar perangai tak nak terima kenyataan betul kan?) faham tak aku tak nak. jangan paksa boleh???? ye. aku memang tahu sikap ni tak elok. takde sapa boleh tahan dengan perangai macam nih. paling tahan pun 2 tahun jerk. tu pun bukan 2 tahun genap bertahan. 1 tahun 1/2 pastu 1/2 tahun lagi blah carik perempuan lain.

bukan ke dalam setiap hubungan perlu terima apa adanya? aku boleh terima segalanya dengan ikhlas. why can't anyone else do the same thing? at least, give me extra time to change. bukan secara tibatiba aku berubah jadi seorang yang menurut kata, lemah lembut, sopan santun, pendam je sume benda walau terasa hati. eh! lemas lah.

mesti lepas ni semua orang tak nak kawan aku dah kan?? oh lupa. saya ni jenis tak ambil pusing apa orang cakap. hidup dengan cakapcakap orang ni memang takkan bahagia. am i right?





*tengoklah, samada 'dia' boleh bertahan atau tak dengan perangai yang semacam ini.
**berani tulis macam ni sebab 'dia' tak suka baca blog2 macam nih. lalalalalalla~~